UZYSKIWANE WYNIKI
Wyniki te uzyskiwano przy tym w mniej lub więcej sprzyjających warunkach drogowych i atmosferycznych. Dopiero od roku 1910 ustalono w przepisach FIA dokładne zasady ustanawiania absolutnych rekordów szybkości ze startu lotnego na dystansie 1 km — przy czym zatwierdzany jest średni wynik, uzyskany podczas jazdy w dwóch przeciwnych kierunkach, w okresie jednej godziny czasu, co eliminuje wpływ wzniesień i wiatru. Przepisy FIA zastrzegają również, że spadek terenu na mierzonym odcinku trasy nie powinien przekraczać 1%.